در بسیاری از کشورهای دنیا برای استفاده از جاده‌ها و مسیر‌های خاصی عوارضی در نظر گرفته می‌شود. این عوارض بسته به نوع مسیر و موقعیت متفاوت است. استفاده از جاده‌های دارای عوارضی در سراسر دنیا بسیار متفاوت است و به اشکال مختلف دیده می‌شود. گاهی یک بار پرداخت برای عبور از یک پل یا تونل است گاهی هم به میزان مسیر بستگی دارد. مبلغی که باید پرداخت شود هم بسیار متفاوت است، ما در ادامه این مطلب بیش از ۴۰۰ جاده در سراسر جهان عوارض را تجزیه و تحلیل کرده‌ایم تا ببینیم گران‌ترین و ارزان‌ترین آن‌ها کدامشان هستند. ما عوارض را برای جاده ها و گذرگاه های مختلف عوارض در سراسر جهان بررسی کردیم که از لیست عوارض ویکی پدیا و همچنین منابع مختلف دیگری از جمله وب سایت های مقامات اداره کننده عوارض گرفته شده است. روش محاسبه و پرداخت عوارض از یک کشور به کشور دیگر بسیار متفاوت است بنابراین ما تصمیم گرفتیم صرفا هزینه یک وسیله نقلیه استاندارد با موتور (دو محور)، حداکثر عوارض ممکن را در ساعات اوج مصرف و پرداخت با استفاده از پول نقد بررسی کنیم. با فرض این‌که راننده اهل منطقه نباشد یا واجد شرایط دریافت هر نوع تخفیف نباشد. اگر در جاده‌ای چندین عوارض وجود داشت مبلغی را در نظر گرفتیم که برای رانندگی از یک طرف جاده به طرف دیگر آن هزینه می‌شد.
متاسفانه در بسیاری از کشورها ارقام قابل اعتمادی برای عوارض جاده ای در دسترس نبوده و در برخی از کشورها عوارض بسته به جایی که به آن‌جا و یا از آن‌جا سفر می‌کنید، محاسبه می‌شود بنابراین این موارد نیز مستثنی شده‌اند.
عوارض متوسط بر اساس کشور
در کشورهایی که هزینه‌های پرداختی بیشتر است مبلغی که شما باید بپردازید بسیار ناچیز است و اغلب فقط دو دلار است، اما در کشورهایی که فقط تعداد معدودی از جاده‌های عوارضی وجود دارد هزینه‌ها می‌تواند بسیار بیشتر باشد.
به عنوان مثال سوئیس را در نظر بگیرید، جایی‌که (به غیر از عوارض سالانه) فقط دو بخش جاده‌ای وجود دارد که هر دو تونل زیر کوه‌های آلپ هستند و هزینه آن‌ها به طور متوسط ۲۳.۶۰ فرانک (۳۴.۶۹ دلار استرالیا) است. از طرف دیگر در امارات متحده عربی رانندگان هر بار که از طریق ورودی عوارض سالیک رانندگی می‌کنند، ۴ AED هزینه پرداخت می‌کنند که هزینه آن ۱.۴۲ دلار استرالیا است.
گران‌ترین و ارزان‌ترین عوارض استرالیا
در استرالیا گران‌ترین جاده کشور شبکه شهری ملبورن است که رانندگان برای طی ۲۲ کیلومتر ۱۰.۰۵ دلار استرالیا پرداخت می‌کنند. با این حال به جز شبکه شهری هفت عوارض گران‌قیمت بعدی در استرالیا همه در New South Wales یافت می‌شوند، گران‌ترین آن‌ها عوارض مربوط به بخش M4 WestConnex است که حداکثر میزان آن ۸.۵۲ دلار استرالیا است. اما همه جاده‌های استرالیا برای رانندگی خیلی گران نیستند مانند جاده نظامی E-Ramp از A8 در سیدنی که مبلغ ۱.۷۱ دلار استرالیا و بزرگراه لوگان که مبلغ ۱.۷۸ دلار استرالیا عوارض جاده‌ای دارد.
گران‌ترین و ارزان‌ترین عوارض انگلیس
در انگلیس برای رانندگی در مرکز لندن رانندگان باید مبلغ ۱۵ پوند (۲۶.۸۳ دلار استرالیا) عوارض پرداخت کنند که برای کاهش میزان انتشار گازهای شهری از این عوارض استفاده می‌شود، این هزینه فقط برای یک روز است به همین دلیل بسیاری از رانندگان مسیر زیرزمینی را انتخاب می‌کنند. دومین عوارض گران‌قیمت در واقع توسط دولت وضع نشده است بلکه توسط ساکنان خلیج زیبا ساندویچ در کنت از رانندگان دریافت می‌شود. ساکنان خلیج کنت برای دسترسی به جاده خصوصی خود ۷ پوند (۱۲.۵۲ دلار استرالیا) عوارض دریافت می‌کنند.
در انگلیس برای سال‌های طولانی عوارض جاده‌ای وجود داشته و برای دسترسی به مسیر مبلغی را ساکنان از مسافران و رانندگان دریافت می‌کنند. مانند پل عوارض سوینفورد در آکسفوردشایر، که یکی دیگر از جاده‌های عوارضی خصوصی است و برای عبور از آن ۵ پوند (۰.۰۹ دلار استرالیا) باید پرداخت کنید.
گران‌ترین و ارزان‌ترین عوارض ایالات متحده آمریکا
عوارض در ایالات متحده بسیار رایج‌تر از استرالیا است، صدها جاده، پل و تونل در ایالات متحده وجود دارد که برای عبور از آن‌ها باید عوارض جاده‌ای پرداخت کنید. در حالی‌که برخی از آن‌ها دارای مسیر کوتاه و کم عرضی هستند و برخی دیگر مسافت بسیار زیادی را شامل می‌شوند، مانند بزرگراه پنسیلوانیا، اگر بخواهید تمام ۵۸۰ کیلومتر را در سراسر ایالت طی کنید مبلغ باورنکردنی ۱۱۲.۹۱ دلار (۱۴۷.۸۰ دلار استرالیا) برای شما هزینه خواهد داشت. گران‌ترین بزرگراه بعدی در این کشور ایالت نیویورک ترووی (۳۶.۷۲ دلار استرالیا) و ترنسپی فلوریدا (۳۴.۶۳ دلار استرالیا) است.
ارزان‌ترین عوارض در ایالات متحده مالیات پل Boulevard Bridge است که به “پل نیکل” نیز معروف است و هزینه‌ی آن ۰.۳۵ دلار (۰.۴۶ دلار استرالیا) می‌باشد.
در بعضی از کشورها عوارض جاده‌ای امری نادر است. آلمان یک مثال کلیدی است که در آن کامیون‌های سنگین برای استفاده از اتوبان عوارض پرداخت می‌کنند در حالی‌که رانندگان خودرو از این سیستم مستثنی هستند و حتی می‌توانند بدون محدودیت سرعت در بخش‌های خاصی از شبکه رانندگی کنند. متاسفانه در نزدیکی جاده‌های ثابت و ترافیک خودروهای منظم می‌تواند رانندگی در اتوبان را به یک تجربه ناامید کننده تبدیل کند. در بعضی از کشورها عوارض به تعمیر و نگهداری کمک می‌کند و می‌تواند منجر به حضور رانندگان کمتری شود و سفر را به تجربه‌ای دلپذیر اما گران تبدیل کند.
در بیشتر کشورها، عوارض کاملا مقرون به صرفه است اما در سایر کشورها به ویژه برای گردشگران، عوارض گران‌قیمت می‌شود.
عوارض جاده‌ای در سوییس، اتریش، ایسلند، کرواسدانمارک، لهستان، بلژیک، آلبانی، چین، سوئد، امریکا و کانادا گران‌قیمت است.
عوارض جاده‌ای در ایران
معاونت برنامه‌ریزی و مدیریت منابع وزارت راه و شهرسازی در راستای اجرای ماده ۳۴ آئین‌نامه اجرایی قانون احداث پروژه‌های عمرانی بخش راه و ترابری از طریق مشارکت بانک‌ها که وزیر راه و شهرسازی را مسئول تعیین نرخ عوارض سالانه وسایط نقلیه عبوری از آزادراه‌ها تعیین کرده است. ۳ آزادراه تهران-قم، تهران-کرج-قزوین و بندرعباس-بندر شهید رجایی، دولتی بوده و نرخ عوارض عبور از آن‌ها طبق قانون به پیشنهاد وزارت راه و تصویب شورای اقتصاد به ریاست معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه تعیین می‌شود. آزادراه ۱۰۴ کیلومتری خرم‌آباد- پل زال که عنوان گران‌ترین عوارضی کشور را یدک می‌کشد، این بار با افزایش هزار تا ۱۰ هزار تومانی عوارض گوی سبقت را در افزایش عوارض آزادراهی ربود. آزادراه حرم تا حرم با ۱۸ هزارتومان و قزوین – رشت با ۱۳ هزارتومان جز عوارضی‌های گران هستند. هزینه عوارض جاده‌ای در ایران برای بهبود راه‌ها صرف می‌شود.
(بدون امتیاز)
